سفر به عتبات عالیات در تابستان
سفر به عتبات عالیات در تابستان با توجه به گرمای هوا و اقلیم بیابانی عراق شرایط خاصی را طلب می کند که عدم توجه به آن ها ممکن است در طول سفر برایتان مشکل ساز شود.
آگاهی از چند نکته بسیار ساده و رعایت آن ها می تواند تا حد زیادی شما را در برابر وقوع شرایط خاص بیمه کند.
به گزارش «سایت تخصصی امام حسین علیه السلام» سفر به عتبات عالیات در فصل تابستان با توجه به گرمای هوا و اقلیم بیابانی عراق شرایط خاصی را طلب می کند که عدم توجه به آن ها ممکن است در طول سفر برایتان مشکل ساز شود. آگاهی از چند نکته بسیار ساده و رعایت آن ها می تواند تا حد زیادی شما را در برابر وقوع شرایط خاص بیمه کند.
قبل از سفر یادتان باشد:
اگر مبتلا به بیماری مزمن از قبیل صرع، دیابت، فشار خون و غیره هستید حتما درباره شرایط سفر خود با پزشک مشورت و به توصیه های او عمل کنید. سوابق پزشکی خود را هم در طول سفر حتما به طور کامل همراه داشته باشید.
داروهای اختصاصی مورد نیاز خود را حداقل برای مصرف دو هفته به همراه داشته باشید و به تاریخ انقضای آن ها نیز دقت کنید.
در کشور عراق گرد و غبار معلق در هوا پدیده ای رایج و معمولی است که در فصل تابستان با وزش بادهای گرم تشدید خواهد شد. حتما قبل از زمان حرکت، چند ماسک بهداشتی برای خود و خانواده‌یتان تهیه کنید.
خود را برای فعالیت هایی نظیر پیاده روی، نشستن طولانی مدت بر روی صندلی های اتوبوس، اعمال مسجد کوفه و سهله و غیره آماده کنید. ممکن است انجام و تحمل بعضی از این فعالیت ها علی الخصوص در فصل گرما برای سالمندان یا کودکان سخت باشد که از قبل باید شرایط را برای آن ها توضیح دهید و آمادگی های لازم را داشته باشید.
برای این که در طول سفر گرمازده نشوید یک بادبزن کوچک و یک قمقمه آب با خود داشته باشید. استفاده از کلاه آفتاب گیر یا پارچه های نخی نظیر چفیه هم می تواند مفید باشد.
در هوای گرم بهتر است از لباس های نازک، نرم و روشن استفاده کنید. همچنین لباس های پنبه‌ای برای فصل گرما بهترین نوع لباس هستند چون هم هوا از بین منافذ آن می‌گذرد و هم عرق بدن می‌تواند تبخیر شود.
هنگامی که از بیرون به هتل بر می گردید و برای استراحت به اتاقهای خود می روید، با بدن گرم و عرق کرده در مقابل باد پنکه یا هوای سرد کولر قرار نگیرید چون دچار سرماخوردگی خواهید شد.
به هنگام ورود به هتل بلافاصله آب سرد ننوشید زیرا ممکن است گرمی بدن شما و نوشیدن آب سرد، شما را ناراحت کند. بهتر است چند دقیقه ای صبر کنید تا دمای بدنتان به حالت عادی برگردد و سپس آب بنوشید.
به خاطر داشته باشید که همیشه دستگیره ها، شیر و شیلنگ توالت ها به خاطر نحوه استفاده از آنها آلوده است، بنابراین هر وقت از توالت استفاده می کند باید بلافاصله بعد از خروج دستهای خود را با آب و صابون بشویید.
در صحن های مختلف پنکه ها و کولرهایی قوی قرار دارد که اگر به صورت مستمر در برابر آن ها قرار بگیرید ممکن است دچار مشکل شوید. پس در هنگام خواندن نماز، زیارات و ادعیه طولانی با توجه به شرایط خود جای مناسبی را انتخاب کنید که در معرض باد مستقیم آن ها قرار نگرید.
در بیرون از هتل هرگز از آبهای آشامیدنی روباز و یا نوشیدنی های دیگر مانند دوغ هایی که در مشک عرضه می شوند استفاده نکنید. همچنین از خوردن مواد غذایی باز همچون شیرینی های روباز و غیره اجتناب کنید. در داخل هتلها نیز فقط از آبهای معدنی پلمپ شده استفاده نمائید.
تا جای ممکن از غذاهای کنسروی استفاده نکنید و اگر مجبور به استفاده از آن ها هستید حتما دستور طریقه صحیح مصرف آن را رعایت کنید.
بهتر است پیاده روی های خود را به قبل از ساعت ۱۰ صبح یا پس از ساعت ۵ بعدازظهر موکول کنید تا دچار گرمازدگی نشوید.
با چه مشکلاتی ممکن است مواجه شوید:
گرمازدگی :
انسان همیشه در حال از دست دادن مقداری از حرارت بدن خود است. اگر شرایط محیط طوری باشد که از دست دادن حرارت مقدور باشد خطری متوجه انسان نخواهد شد اما در سرزمین عراق بخصوص در فصول گرم و یا مناسبتها که با ازدحام جمعیت روبرو هستیم، گاهی تبادل حرارت غیر ممکن خواهد شد. در نتیجه، حرارت بدن بالا می رود و معمولاً به ۳۹ درجه یا حتی بالاتر از آن می رسد.
در چنین شرایطی کودکان و سالمندان بیشتر از افراد جوان و میانسال نیاز به مراقبت دارند. اگر مبتلا به گرمازدگی شدید با پائین آوردن درجه حرارت بدن مثلاً به کمک نوشیدن آب خنک، کمتر کردن لباسها یا پاشیدن آب فراوان به بدن و باد زدن خود را از خطر گرمازدگی نجات دهید.
استفاده از دوش آب سرد، پاشویه و مصرف زیاد مایعات هم می تواند در جلوگیری از گرمازدگی بسیار موثر باشد. همچنین توجه داشته باشید که فرد گرمازده باید به تدریج به شرایط طبیعی بازگردانده شود.
عرق سوز:
بسیاری از افراد بر اثر تعریق فراوان، پیاده روی طولانی، استفاده از لباسهای نامناسب(مثلاً از جنس الیاف پلاستیک) و … دچار عرق سوز می شوند.
جهت پیشگیری از این مشکل باید این نکات را رعایت کنید:
• عدم رفت و آمد در هوای گرم
• پوشیدن لباسهای نخی
• استحمام مکرر
• استفاده از پودر بچه و خصوصا پماد ان ان در نقاطی که اولین نشانه های عرق سوز مشاهده می شود.
آفتاب سوختگی:
در فصل تابستان، آفتاب سوختگی ها و دردسرهای ناشی از آفتاب به دلیل شدت زیاد نور خورشید افزایش می یابد. قرار گرفتن در آب و هوای گرم و خشک عراق نیز به تشدید آفتاب سوختگی کمک می کند. به همین دلیل توصیه می شود به صورت دقیق و منظم از کرم های ضدآفتاب مناسب استفاده کنید و در فواصل زمانی مورد نیاز هم آن را تجدید کنید.
هوا که گرم تر می شود، فقط آفتاب سوختگی نیست که می تواند ما را گرفتار کند. خیلی از بیماری ها و مشکلات پوستی هم در این فصل بیش از پیش بروز می کند. در فصل تابستان بیماری های پوستی قارچی، شیوع بیشتری پیدا می کند و کسانی که زمینه ابتلا به این بیماری ها را دارند باید بیشتر مراقب باشند. بنابراین در این فصل به دلیل افزایش میزان تعریق، احتمال بروز عفونت های قارچی برای کسانی که در ناحیه تنه، پشت یا دست ها و پاها دچار قارچ های پوستی هستند، بیشتر می شود.
تور کربلا | حکومت بریتانیا و پادشاهی مستقل عراق
امان از دست این انگلیسی ها که تا توانسته اند در دوران تاریخ گذشته کشورهای مختلف را به زیر سلطه ی خود کشیده اند و تا توانسته اند آنها را استثمار کرده اند.
ثبت نام تور کربلا
حکومت انگلستان کثیف و پادشاهی مستقل عراق
عراق در ۲۰ آبان ۱۲۹۹ (۱۱ نوامبر ۱۹۲۰) با قیمومت جامعهٔ ملل و با عنوان «ایالت عراق» تحت کنترل بریتانیا درآمد. بریتانیایی‌ها فیصل یکم از دودمان هاشمی را که توسط فرانسوی‌ها از سوریه بیرون رانده شده بود به عنوان حاکم از طرف خود بر عراق گماردند.
در این رابطه گرترود بل، جاسوس انگلیسی و معروف به «مادر عراق»، نقش چشم گیری داشت. ایشان به همین ترتیب سمت‌های دولتی و وزارتخانه‌ها را به نخبگان اهل سنت سپردند.
هزینه‌های زیاد و مخالفت‌های عمومی قهرمان جنگی بریتانیا به نام توماس ادوارد لورنس مشهور به لورنس عربستان در روزنامهٔ تایمز، بریتانیا را به این نتیجه رساند تا آرنولد ویلسون را در مهر ۱۲۹۹ (اکتبر ۱۹۲۰) برکنار و سر پرسی کاکس را به جای وی در سمت حاکم عراق قرار دهد.
کاکس توانست یک مورد شورش را خاموش کند. همچنین او مسئول اجرای سیاست سرنوشت‌ساز بریتانیا مبنی بر همکاری نزدیک با اقلیت سنی عراق بود. برده‌داری نیز در دهه ۱۹۲۰ لغو شد.
تور کربلا | حکومت بریتانیا و پادشاهی مستقل عراق
جنگنده بمب‌افکن هینکل آلمانی مدل اچ.ای. ۱۱۱ که بنابر ادعای بریتانیا برای کمک به کودتاچیان ملی‌گرای عراقی به کمک آنها آمده بوده و نشان آلمان نازی روی آن توسط نشان کشور عراق پوشانده شده بوده است.
پادشاهی عراق در سال ۱۳۱۱ (۱۹۳۲) از بریتانیا مستقل شد اما بریتانیایی‌ها پادگان‌ها، نیروهای مزدور آشوری و حق ترانزیت را برای نیروهای خود در این کشور نگاه داشتند.
غازی اول بعد از مرگ پدرش فیصل در ۱۳۱۲ (۱۹۳۳) در حالی حکومت کرد که کودتاهای نظامی متعددی علیه وی شکل گرفت. او تا زمان مرگش در سال ۱۳۱۸ (۱۹۳۹) پادشاه عراق بود. بعد از غازی، پسر نابالغش به نام فیصل دوم جانشین وی شد و به همین دلیل نیابت سلطنت بر عهدهٔ پسرعموی غازی به نام عبداله گذاشته شد.
رشید عالی گیلانی و اعضای مربع طلایی در ۱۲ فروردین ۱۳۲۰ (۱ آوریل ۱۹۴۱) کودتایی علیه عبداله انجام دادند و دولت او را ساقط کردند. بریتانیا که همچنان پایگاه‌های هوایی خود در عراق را در اختیار داشت از ترس این که دولت رشید عالی به دلیل ارتباطاتش با دول محور، جریان نفت را به سوی غرب قطع کند به عراق حمله کرد.
جنگ در ۱۲ اردیبهشت ۱۳۲۰ (۲ مه ۱۹۴۱) توسط نیروهای بریتانیایی و مزدوران آشوری آغاز شد[۴۴] و در نتیجه نیروهای گیلانی شکست خورده و در ۱۰ خرداد (۳۱ مه) مجبور به ترک مخاصمه شدند.
عراق اشغال نظامی شد تا قدرت به دولت پیش از کودتا تحت دودمان هاشمی بازگردد. در چهارم آبان ۱۳۲۰ (۲۶ اکتبر ۱۹۴۷) اشغال به پایان رسید اما بریتانیا پادگان‌های خود را تا سال ۱۳۳۳ (۱۹۵۴) بر پا نگاه داشت و پس از آن نیروی مزدوران آشوری را منحل اعلام کرد.
حاکمان دوران کودتا و مدت پس از آن تا پایان دوران هاشمی‌ها در عراق عبارت بودند از نوری سعید که نخست‌وزیری مستبد بود و یک بار هم از سال ۱۳۰۹ تا ۱۳۱۱ (۱۹۳۲-۱۹۳۰) در عراق قدرت داشت و عبداله که زمانی نایب‌السلطنه بود و حالا سمت مشاورت شاه فیصل دوم را بر عهده گرفته بود.
تور کربلا | جمهوری عراق و حزب بعث
انقلاب ۱۴ ژوئیه در عراق
کودتای ۱۳۳۷ (۱۹۵۸) در کشور عراق که آن را با نام انقلاب ۱۴ ژوئیه هم می‌شناسند سبب گردید تا حکومت پادشاهی کشور عراق سقوط کند .سرتیپ عبدالکریم قاسم در جریان این رویداد قدرت را به دست گرفت اما خودش نیز در کودتای فوریه ۱۹۶۳ توسط سرهنگ عبدالسلام عارف از حکومت بر کنار شد.
پس از مرگ عارف در سال ۱۹۶۶ برادرش عبدالرحمان عارف قدرت را در دست گرفت. او نیز در سال ۱۹۶۸ توسط حزب بعث سقوط کرد. احمد حسن البکر به عنوان نخستین رئیس‌جمهور عراق به قدرت رسید اما در زمان وی کنترل اوضاع کم‌کم از دست او خارج و در اختیار ژنرال صدام حسین قرار گرفت.
او توانسته بود به مقام ریاست و کنترل شورای فرماندهی انقلاب دست یابد؛ شورایی که در ژوئیه ۱۹۷۹ به قوهٔ عالی اجرای عراق تبدیل شد.
صدام حسین انقلاب اسلامی ایران در سال ۱۳۵۷ را تهدیدی برای حکومت سکولار خود بر عراق تلقی می‌کرد؛
لذا با توجه به کینه‌ای که از سال‌های تبعید آیت‌الله خمینی در نجف از وی در دل داشت و مناقشات مرزی که از زمان حکومت سابق ایران با این کشور پیدا کرده بود و همچنین با توجه به هرج و مرجی که به واسطهٔ بروز انقلاب در نیروهای مسلح ایران ایجاد شده بود به این کشور حمله کرد.
این جنگ در سال ۱۳۵۹ آغاز و در ۱۳۶۷ با بر جای گذاشتن بین نیم میلیون تا یک و نیم میلیون کشته پایان یافت. مرزهای دو کشور بر سر جای خود باقی ماند و سازمان ملل، عراق را به عنوان کشور مهاجم تشخیص داد.
در این جنگ عراق از بمب‌های شیمیایی علیه سربازان ایرانی استفاده کرد. رژیم بعث در مقاطع پایانی جنگ طی عملیات انفال دست به کشتار کردهای عراق زد و حدود ۵۰٬۰۰۰ تا ۱۰۰٬۰۰۰ شهروند این کشور را کشت.
زمان زیادی از آتش‌بس بین ایران و عراق نگذشته بود که صدام حسین در مرداد ۱۳۶۹ (اوت ۱۹۹۰) به کویت حمله کرد و این کشور را به خاک خود ضمیمه ساخت. بعد از این حمله نیروهای ائتلاف به رهبری آمریکا به عراق حمله کردند.
آنها با بمباران اهداف نظامی کار خود را آغاز کردند و سپس با حملهٔ زمینی ۱۰۰ ساعته به نیروهای عراقی در کویت و جنوب عراق به اهداف خود رسیدند.
تور کربلا
بمباران‌های شیمیایی ارتش بعث عراق باعث شد هزاران نفر کشته یا مسموم شوند. این تصویر مربوط به بمباران شیمیایی سردشت در سال ۱۳۶۶ می‌باشد.
در طول این دو جنگ نیروهای مسلح عراق متلاشی شدند. بعد از جنگ در اسفند ۱۳۶۹ (۱۹۹۱) شیعیان و کردهای عراق علیه رژیم صدام حسین خیزش کردند ولی صدام توانست با توسل به نیروهای امنیتی و سلاح‌های شیمیایی این انقلاب را نابود کند.
تخمین‌ها حاکی از آن است که طی این درگیری‌ها ۱۰۰٬۰۰۰ عراقی کشته شدند. در طول این شورش‌ها آمریکا، انگلستان، فرانسه و ترکیه تحت قطعنامهٔ ۶۸۸ شورای امنیت، منطقهٔ پرواز ممنوع در عراق اعلام کردند تا از کردها و شیعیان محافظت کنند. اما این محدودیت تنها مربوط به پرنده‌های بال-ثابت بود و شامل بالگردها نمی‌شد.
سازمان ملل به عراق دستور داد تا سلاح‌های شیمیایی و بیولوژیکی خود را نابود کند. این سازمان همچنین تلاش کرد با اعمال تحریم‌های بیشتر دولت صدام حسین را مجبور به خلع سلاح و آتش‌بس نماید.
این تحریم‌ها به تحریم‌های قبلی که بعد از حملهٔ عراق به کویت تصویب شده بودند اضافه شد. عدم توافق صدام با این شروط باعث شد تحریم‌های جدید علیه این کشور تا سال ۲۰۰۳ باقی بمانند.
مطالعات انجام‌شده از مرگ صدها هزار عراقی به دلیل این تحریم‌ها حکایت دارند. هنگامی که خبرنگاران از مادلین آلبرایت وزیر امور خارجه آمریکا در مورد تحریم‌ها و مرگ بیش از نیم میلیون کودک عراقی بر اثر این تحریم‌ها پرسیدند، خانم آلبرایت با خونسردی تمام جواب داد: «انتخاب سختی بود ولی ارزشش را داشت.» در دوران تحریم حدود ۱ میلیون عراقی جان خود را از دست دادند.
تبادل لینک هوشمند